Πέρασαν μέρες και μήνες (όπως λέει και το τραγούδι) κι αποφάσισα τελικά να ξαναγράψω στο πολυαγαπημένο μου μπλογκάκι (το οποίο ακροβατεί στα όρια της ανυπαρξίας),
Αν και το θέμα που θα θίξω είναι εντελώς άσχετο με τα σημερινά πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, είναι κάτι που ακούω συχνότατα, όχι μόνο σήμερα, αλλά από τα 16 μου.
Σίγουρα όλοι θυμόμαστε τους γνωστούς Αγανακτισμένους του Συντάγματος της πάλαι πότε Πασοκικής Αυτοκρατορίας. Και σίγουρα θυμόσαστε την διάκριση μεταξύ των "Άνω-πλατειατών" και των "Κάτω-πλατειατών". Δύο χωριών ομοίων ανθρώπων, με όμοια αιτήματα, ομοίως χειραγωγημένοι από τα ελληνικά εργασιακά συνδικάτα (ιστορία για άλλη φορά που λέμε) και με όμοιες περίπου ιδεολογίες και σκέψεις. Οι μεν Κάτω κατηγορούσαν βέβαια του Δε πάνω (μετά το πέρας των γεγονότων προφανώς, γιατί κάπου πρέπει πάντα να ρίξεις την ευθύνη της αποτυχίας σου) για αποκλίνουσες φασιστικές (χρυσαυγίτικες δηλαδή) συμπεριφορές. Οι Πάνω όμως, είτε εξαφανίστηκαν απλά μέσα στο πλήθος, των Δυσαρεστημένων πλέον, Ελλήνων, είτε ψήφισαν Χρυσή Αυγή το 2012.
Ναι, βέβαια όπως οι πάνω ήταν εκκολαπτόμενοι χρυσαυγίτες, έτσι και οι κάτω ήταν εξίσου εκκολαπτόμενοι χρυσαυγίτες , αλλά και οι υπόλοιποι 450.000 ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής που την ψήφισαν τότε και συνεχίζουν μέχρι σήμερα (Ένα μεγάλο φχαριστώ στον Απόστολο που απέσπασε καμιά 10χιλιαριά ψηφάκια στις τελευταίες εκλογές, από τους φαζίστες).
Σαν ενεργό θύμα (μαλάκας) , θυμάμαι που πήγαινα κι εγώ στους Αγανακτισμένους. Είχα πάει για την ακρίβεια 3-4 φορές και κουβαλούσα και άλλους φίλους - θύματα - μαλάκες.
Υπάρχουν και φωτογραφίες, τις οποίες σαν σωστός μαλάκας, είχα φροντίσει να τις ανεβάσω και στο facebook. Παρόλα αυτά, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως , παρά τους πατριωτικούς και αντιμνημονιακούς διθυράμβους που ακουγόντουσαν από δω κι από κει, κανείς δεν έλεγε τότε ότι πάνω είναι χρυσαυγίτες και κάτω αναρχικοί. Εγώ ήμουν πάνω, όπως και διάφοροι συριζαίοι,αριστεροί και αναρχικοί, αλλά όπως και πολλοί συνομήλικοι μου, οι οποίο σαν σωστά πρόβατα είχαν κατέβει και αυτοί, στο Σύνταγμα.
Οι πολύ έγκυρες δημοσκοπήσεις πάντως (πιστεύω λατρεύουμε σαν λαός τις έγκυρες δημοσκοπήσεις) έβγαλαν πως το 90% της άνω πλατείας Συντάγματος ήταν ακροδεξιοί φασίστες και αντίστοιχα το 90% της κάτω πλατείας, αριστεροί, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές. Εμένα μου φαίνεται σαν ένα ωραίο παραμυθάκι το οποίο πλάστηκε από αυτούς που συμμετείχαν στις τότε διαδηλώσεις (με τις κατσαρόλες και τις συναυλίες των μπλιαχ 166) για να δικαιολογήσουν εν μέρει την αποτυχία του κινήματος και στη συνέχεια τη "μη" αναμενόμενη εκλογή της Χρυσής Αυγής.
Εντύπωση βέβαια δεν μου έκανε μόνο αυτό, αλλά και το γεγονός ότι άκουγα αυτές τις χαζομάρες κι από άτομα πνευματικών και καλλιτεχνικών κύκλων. Οκ, δέχομαι την κατηγορία ότι ήμουν σχετικά χαζός που πήγαινα στους αγανακτισμένους, αλλά πως μπορείς να βαπτίζεις φασίστες, κάποια άτομα απλά επειδή κάθονται σε διαφορετικό μέρος της πλατείας ; Δηλαδή εγώ και οι 16χρονοι συμμαθητές μου που πηγαίναμε εκεί σαν σωστοί βλαμμένοι, ήμασταν και χρυσαυγίτες; Η σωστή απάντηση σ' αυτό το ερώτημα δεν είναι μόνο ένα απλό όχι ή ένα απλό ναι, αλλά η λέξη νεοέλληνας. Τι πιο εύκολο από το να ρίχνεις πάντα αλλού τις ευθύνες της αποτυχίας σου; Τι πιο εύκολο από το να μην εμβαθύνεις στα συνολικά σφάλματα του παρελθόντος σου, αλλά να τα ψαρεύεις από το πρόσφατο παρελθόν, σαν να είναι μια ξαφνική παρθενογένεση; Τι πιο εύκολο από το να κατηγορείς κάποιον άλλον αντί για τον ίδιο σου τον εαυτό;
Ναι η απάντηση είναι νεοέλληνας για όλα αυτά. Λες και η Χρυσή Αυγή περίμενε τους αγανακτισμένους για να γίνει διάσημη και να βγει 3ο κόμμα. Όχι επειδή η Πασοκική και η Νεοδημοκρατορική αυτοκρατορία (είναι μία πλέον) την έθρεφαν από μικρή για να την αφήσουν ελεύθερη τώρα, σ αυτή την εποχή της μαζικής κρίσης... Όχι, περίμεναν να πάνε στην άνω πλατεία του Συντάγματος για να γίνουν ευρέως γνωστοί και μαζί με εμένα να φωνάζουν τα ωραία συνθήματα , στυλ "να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή".
Το βίντεο είναι του 2010 αλλά πιστεύω πως εκφράζει απόλυτα τα όσα λέω.
Και όπως είπα, ήμουν ηλίθιος μεν, αλλά όχι δα και χρυσαυγίτης.
Σπύρος Α.
Αν και το θέμα που θα θίξω είναι εντελώς άσχετο με τα σημερινά πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, είναι κάτι που ακούω συχνότατα, όχι μόνο σήμερα, αλλά από τα 16 μου.
Σίγουρα όλοι θυμόμαστε τους γνωστούς Αγανακτισμένους του Συντάγματος της πάλαι πότε Πασοκικής Αυτοκρατορίας. Και σίγουρα θυμόσαστε την διάκριση μεταξύ των "Άνω-πλατειατών" και των "Κάτω-πλατειατών". Δύο χωριών ομοίων ανθρώπων, με όμοια αιτήματα, ομοίως χειραγωγημένοι από τα ελληνικά εργασιακά συνδικάτα (ιστορία για άλλη φορά που λέμε) και με όμοιες περίπου ιδεολογίες και σκέψεις. Οι μεν Κάτω κατηγορούσαν βέβαια του Δε πάνω (μετά το πέρας των γεγονότων προφανώς, γιατί κάπου πρέπει πάντα να ρίξεις την ευθύνη της αποτυχίας σου) για αποκλίνουσες φασιστικές (χρυσαυγίτικες δηλαδή) συμπεριφορές. Οι Πάνω όμως, είτε εξαφανίστηκαν απλά μέσα στο πλήθος, των Δυσαρεστημένων πλέον, Ελλήνων, είτε ψήφισαν Χρυσή Αυγή το 2012.
Ναι, βέβαια όπως οι πάνω ήταν εκκολαπτόμενοι χρυσαυγίτες, έτσι και οι κάτω ήταν εξίσου εκκολαπτόμενοι χρυσαυγίτες , αλλά και οι υπόλοιποι 450.000 ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής που την ψήφισαν τότε και συνεχίζουν μέχρι σήμερα (Ένα μεγάλο φχαριστώ στον Απόστολο που απέσπασε καμιά 10χιλιαριά ψηφάκια στις τελευταίες εκλογές, από τους φαζίστες).
Σαν ενεργό θύμα (μαλάκας) , θυμάμαι που πήγαινα κι εγώ στους Αγανακτισμένους. Είχα πάει για την ακρίβεια 3-4 φορές και κουβαλούσα και άλλους φίλους - θύματα - μαλάκες.
Οι πολύ έγκυρες δημοσκοπήσεις πάντως (πιστεύω λατρεύουμε σαν λαός τις έγκυρες δημοσκοπήσεις) έβγαλαν πως το 90% της άνω πλατείας Συντάγματος ήταν ακροδεξιοί φασίστες και αντίστοιχα το 90% της κάτω πλατείας, αριστεροί, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές. Εμένα μου φαίνεται σαν ένα ωραίο παραμυθάκι το οποίο πλάστηκε από αυτούς που συμμετείχαν στις τότε διαδηλώσεις (με τις κατσαρόλες και τις συναυλίες των μπλιαχ 166) για να δικαιολογήσουν εν μέρει την αποτυχία του κινήματος και στη συνέχεια τη "μη" αναμενόμενη εκλογή της Χρυσής Αυγής.
Εντύπωση βέβαια δεν μου έκανε μόνο αυτό, αλλά και το γεγονός ότι άκουγα αυτές τις χαζομάρες κι από άτομα πνευματικών και καλλιτεχνικών κύκλων. Οκ, δέχομαι την κατηγορία ότι ήμουν σχετικά χαζός που πήγαινα στους αγανακτισμένους, αλλά πως μπορείς να βαπτίζεις φασίστες, κάποια άτομα απλά επειδή κάθονται σε διαφορετικό μέρος της πλατείας ; Δηλαδή εγώ και οι 16χρονοι συμμαθητές μου που πηγαίναμε εκεί σαν σωστοί βλαμμένοι, ήμασταν και χρυσαυγίτες; Η σωστή απάντηση σ' αυτό το ερώτημα δεν είναι μόνο ένα απλό όχι ή ένα απλό ναι, αλλά η λέξη νεοέλληνας. Τι πιο εύκολο από το να ρίχνεις πάντα αλλού τις ευθύνες της αποτυχίας σου; Τι πιο εύκολο από το να μην εμβαθύνεις στα συνολικά σφάλματα του παρελθόντος σου, αλλά να τα ψαρεύεις από το πρόσφατο παρελθόν, σαν να είναι μια ξαφνική παρθενογένεση; Τι πιο εύκολο από το να κατηγορείς κάποιον άλλον αντί για τον ίδιο σου τον εαυτό;
Ναι η απάντηση είναι νεοέλληνας για όλα αυτά. Λες και η Χρυσή Αυγή περίμενε τους αγανακτισμένους για να γίνει διάσημη και να βγει 3ο κόμμα. Όχι επειδή η Πασοκική και η Νεοδημοκρατορική αυτοκρατορία (είναι μία πλέον) την έθρεφαν από μικρή για να την αφήσουν ελεύθερη τώρα, σ αυτή την εποχή της μαζικής κρίσης... Όχι, περίμεναν να πάνε στην άνω πλατεία του Συντάγματος για να γίνουν ευρέως γνωστοί και μαζί με εμένα να φωνάζουν τα ωραία συνθήματα , στυλ "να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή".
Το βίντεο είναι του 2010 αλλά πιστεύω πως εκφράζει απόλυτα τα όσα λέω.
Και όπως είπα, ήμουν ηλίθιος μεν, αλλά όχι δα και χρυσαυγίτης.
Σπύρος Α.
