Επαναστάτες του Youtube και του Facebook

 Με αφορμή τα πολύ πρόσφατα γεγονότα του Νοεμβρίου αλλά και του περασμένου Σαββάτου ήθελα να θίξω ένα θέμα το οποίο με ταλανίζει από μικρό παιδί. Ο τίτλος του κειμένου ίσως παραπέμπει στο κλασσικό κήρυγμα προς τον νεοέλληνα , ο οποίος επαναστατεί και κριτικάρει ασύστολα  με στάτους και διάφορα "επαναστατικά" βίντεο κάθε φορά που οι κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις "βράζουν". Δεν θα σταθώ σ' αυτό αλλά στα άτομα που προσπαθούν με κάθε τρόπο να δείξουν διαδικτυακά και όχι μόνο, ότι "κατέβηκαν" στην εκάστοτε πορεία ή διαμαρτυρία κι ότι ήταν "παρών" σε όσα συνέβησαν .

 Το κίνητρο για να γράψω αυτό το κείμενο ήταν ένα βίντεο που είχα δει στο youtube πριν κανά μήνα. Το βίντεο είχε τραβηχτεί μια από τις μέρες που γινόταν η κατάληψη στη νομική σχολή (εάν δεν κάνω λάθος) και έδειχνε την άνανδρη επίθεση των ματ σε ανυπεράσπιστους φοιτητές. Εκείνο όμως που με παραξένεψε  δεν ήταν το συμβάν, αλλά ο καταγραφέας του. Ο τυπάς που τραβούσε το βίντεο είχε αράξει σε μία ταράτσα και έριχνε νερό στους από κάτω, ενώ ταυτόχρονα οι ματατζίδες σάπιζαν τους φοιτητές. Δυστυχώς στη συγκεκριμένη περίπτωση ο σκοπός του τυπά που τραβούσε το βίντεο δεν αγίασε τα μέσα. Ακόμα και ο πιο αφελής μπορεί να καταλάβει ότι ο "δημοσιογράφος" μας ήταν επαναστάτης μεν αλλά εκ του ασφαλούς δε, γιατί κι εγώ μπορώ να καταγράφω συμπλοκές και μικροεξεγέρσεις με μία κακής ποιότητας κάμερα από μια ταράτσα και παράλληλα να αναζητώ μερικές συνδρομές στο κανάλι μου για να τα 'κονομήσω. Αυτό βέβαια με καθιστά και συνένοχο γιατί εκτός του ότι καταγράφω τον πόνο του άλλου, επειδή όμως είμαι δειλός φοβάμαι να πάω να τρέξω και να τον βοηθήσω. Με λίγα λόγια μετατρέπω τον πόνο του άλλου σε κέρδος και στην ουσία βγαίνω αλώβητος απ' όλο αυτό.

 Το συγκεκριμένο συμβάν λοιπόν με έκανε να θυμηθώ διαδοχικά άλλα παρόμοια περιστατικά. Περιστατικά που ξεκινούν από τότε που εγώ άρχισα να έχω μια σχετική πολιτική συνείδηση (Δεκέμβρη του 2008) αλλά έως και σήμερα. Για μένα προσωπικά όταν θα κατέβεις να συμβάλλεις στον εκάστοτε αγώνα, δεν χρειάζεται να διατυμπανίσεις σ' όλους ότι "να κατέβηκα σήμερα" . Εκτός από attention whore προσβάλλεις και τους ανθρώπους που εκείνη την ημέρα χτύπησαν και ξελαρυγγιάστηκαν ! Προφανώς και δεν είμαι κατά της ενημέρωσης και της παρουσίασης των γεγονότων στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά ο ευτελισμός τους είναι μακράν ό,τι χειρότερο και υπονομεύει αγώνες ζωής.

 Τόσα χρόνια κατηγορούμε τους επαγγελματίες, ας το πούμε ,δημοσιογράφους που πλέον έχουν χάσει κάθε αντικειμενικότητα και δεοντολογία και εμείς ανταπαντούμε με σχεδόν παρόμοιο τρόπο ; Γιατί το να δείχνεις φωτογραφίες σου με κουκούλα στο fb ενώ πετάς μολότοφ ή το να τραβάς βίντεο με απόσταση 1ος χιλιομέτρου από τα συμβάντα δείχνουν πραγματική δειλία και σκοπεύουν μόνο στο κέρδος και την άντληση βλεμμάτων προς εσένα.

 Εάν θες να παρουσιάσεις τα γεγονότα και να δείξεις στον κόσμο τι πραγματικά γίνεται, μπορείς να το κάνεις με πολύ πιο θαρραλέους και "αντρίκιους" τρόπους. Στη τελική εάν φοβάσαι ότι θα χτυπήσεις ή κάτι σχετικό απλά μην κατέβεις στην διαδήλωση , κανείς δεν σε πιέζει. Αλλά από τη στιγμή που θα αποφασίσεις να κατέβεις ,με οποιονδήποτε ρόλο εσύ νομίζεις πως θα 'χεις εκεί, αρμόζει να είσαι παρών και μπροστά στα γεγονότα. Γιατί το να λες ότι είσαι δημοσιογράφος είναι πολύ εύκολο, το να είσαι όμως πραγματικά δημοσιογράφος , ειδικά τέτοιων γεγονότων, απαιτεί πολλά κιλά φρύδια .Μην είστε ντίβες και επαναστάτες εκ του ασφαλούς γιατί πολύ απλά επιτείνετε τον φαύλο κύκλο της συγκινησιακής πανούκλας...Άκου με λοιπόν ανθρωπάκο.

Διαβάστε περισσότερα »

«Μάθε παιδί μου γράμματα»

Αναμφισβήτητα αναπαράγεται πολύ τελευταία, από όλα τα μέσα, το θέμα του 20χρονου Νίκου Ρωμανού, και η απεργία πείνας που κάνει, με αίτημα να του επιτραπεί να σπουδάσει ενώ είναι κρατούμενος των φυλακών Κορυδαλλού. Επέλεξα να μην πάρω θέση, μα γίνεται πολλή συζήτηση για τον Ν.Ρωμανό, και τελικώς ήταν αναπόφευκτο. Θα χρησιμοποιήσω όμως το κείμενο ενός φίλου (ξάδερφος είναι η αλήθεια, έχει δυνατό "βύσμα" όπως βλέπετε), το οποίο πέφτει πάνω και στις δικές μου σκέψεις για το θέμα. Και ίσως πρέπει αρκετές φορές στη ζωή μας να διαβάζουμε πίσω από τις λέξεις, να βλέπουμε το δάσος και όχι το δέντρο, όπως λέμε...
Παρακάτω το κείμενο του Αντώνη:

 «Η αλήθεια είναι αναγνώστη μου ότι δεν ήθελα ν’ ασχοληθώ με το θέμα του Ν.Ρωμανού. Όχι γιατί δεν μ' ενδιέφερε αλλά γιατί περίμενα περισσότερες εξελίξεις. Η αλήθεια είναι ότι πλέον απογοητεύομαι και φοβάμαι. Αρχικά απογοητεύομαι για το που έχουμε φτάσει σαν άνθρωποι. Την ίδια ώρα που εμείς εδώ φωνασκούμε για τα δικαιώματα ενός παιδιού, ο Νορβηγός ακροδεξιός μακελάρης Μπρέηβηκ (σκότωσε μόνο γύρω στα 80 άτομα σε 2 επιθέσεις) χωρίς καν να έχει τελειώσει το Λύκειο σπουδάζει σε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Οικονομικές Επιστήμες, φυλακισμένος σε ανθρώπινες συνθήκες κράτησης…

 Και στη συνέχεια φοβάμαι πού θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση… Ο Νίκος Ρωμανός διατυμπανίζει τις αναρχικές του πεποιθήσεις. Δεκτό. Δεν παύει, όμως, να είναι ένα 20άχρονο παιδί που κατηγορείται για ληστεία. Μάλλον, ξεχνάμε πως ο ρόλος των φυλακών είναι σωφρονιστικός … Σε ποια επανένταξη να πιστέψει κανείς με τα όσα βλέπει να συμβαίνουν σ’ αυτή την υπόθεση; Ο Νίκος Ρωμανός διακινδυνεύει τη ζωή του ζητώντας να σπουδάσει μέσα από τις φυλακές… Αυτή είναι η Ελλάδα του 2014… Αν αυτές οι άδειες είναι δικαίωμα του, να τις πάρει και μακάρι να διαπρέψει και στη σχολή του. Αν δεν τις πάρει, ας εξηγήσει κάποιος γιατί δεν του τις δίνουν. Τόσο απλά. Εκτός έχει πεισμώσει ο υπουργός που ο Νίκος αρνήθηκε τη βράβευση… Εκεί αλλάζει το θέμα!

 Όπως και να’ χει έχουμε μεγιστοποιήσει ένα θέμα που πουθενά αλλού δεν θα το συζητούσαν τόσο πολύ, εκτός απ’ την Ελλάδα! Βέβαια είναι και κομματάκι οξύμωρο, αναγνώστη μου, σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα που όλοι κατηγορούν να υπάρχει ένας που κάνει απεργία πείνας για συμμετάσχει σ’ αυτό!!!

 Σοβαρά τώρα, το’ χω ξαναγράψει, έχει χαθεί το μέτρο στη χώρα μας. Γονείς να λένε το παιδί μου ή θα σπουδάσει ή θα πεθάνει;;; Το χειρότερο για μένα είναι ότι στις πλάτες ενός παιδιού, όλοι ψάχνουν μια ευκαιρία να παίξουν το παιχνίδι τους. Ένας πολιτικός αναβρασμός με κέρδος τις εντυπώσεις…

 Όλοι κοιτάνε να κερδίσουν κάτι την ώρα που κάποιος ρισκάρει τη ζωή του.. Την περίπτωση να χαθεί ένας άνθρωπος την εξετάζει κανένας; Συνωμοσιολογία, εκδικητική στάση των δικαστικών, «καλά του κάνουν» και άλλα τέτοια σφυρίζουν στον αέρα τις τελευταίες μέρες… Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούμε πως μιλάμε ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 20 ΧΡΟΝΩΝ;;;

 Γιατί αντί να σπρώχνουμε ένα παιδί στην καταστροφή δεν προσπαθούμε να το «σωφρονίσουμε»; Και γιατί, με αφετηρία αυτή την περίπτωση, δεν ψάχνουμε να βρούμε λύση σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις παιδιών από τις φυλακές; Ή μήπως οι… «σπουδές» και τα «πανεπιστήμια» είναι μόνο γι’ αυτούς που είναι «έξω απ’ τα κάγκελα»;;; Σε μια χώρα με «δωρεάν παιδεία» (χα χα χα) την κάνουμε αγαθό για λίγους; Για τους «μέσα» και τους «έξω»;;;

 Μάλλον, τις δυσκολίες που έχουν αυτοί, οι «απ’ έξω», τις ξέρουμε χρόνια τώρα, και κλείναμε αυτιά και μάτια. Ειδικά από τότε που γίναμε όλοι «συμφοιτητές» με ΤΡΟΙΚΑ, Δ.Ν.Τ. κλπ. Αλλά τι κάναμε για να ξεπεραστούν; Είτε στη φυλακή, είτε έξω από αυτή όλοι έχουν το δικαίωμα στην παιδεία και στην εκπαίδευση. Ίσως αν το’ χαμε αντιληφθεί νωρίτερα, σήμερα να είχαμε περισσότερους «σκεπτόμενους πολίτες». Ίσως η φυλακή να είχε σωφρονιστικό χαρακτήρα. Ίσως ο Νίκος να μην κινδύνευε τώρα. Ίσως να εκτιμούσαμε περισσότερο την ανθρώπινη ζωή, και κυρίως αυτή των παιδιών…»

Αντώνης Μπατζιάς 

Διαβάστε περισσότερα »

«Κώλος, βυζιά ή Μήτρογλου;» το δίλημμα του νεοέλληνα..

Μετά από αρκετό καιρό απραγίας λόγω διαφόρων υποχρεώσεων , αποφάσισα να ξαναπιάσω τη διαδικτυακή μου πένα και να θίξω κάποια σχετικά επίκαιρα θέματα.
 Παρακολουθώντας τα γεγονότα αλλά και ζώντας τη ζωή στην Αθήνα παρατηρώ καθημερινά την μιζέρια,την βλακεία και την κακία που συνοδεύει τον νεοέλληνα. Ίσως γίνομαι υπερβολικά επιθετικός αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος πως η οργή όλων μας,όχι μόνο για τους λεγόμενους "κάγκουρες" αλλά και για τους ίδιους μας τους εαυτούς είναι τεράστια. Πραγματικά, πως γίνεται μετά από τόσο ποδοπάτημα από την κυβέρνηση, τους εφοπλιστές κι όλους τους υπόλοιπους των ανώτατων οικονομικών και κοινωνικών τάξεων, εμείς να συνεχίζουμε να ζούμε στην πλήρη αδράνεια ;
 Καθημερινά ο Έλληνας (κι όταν λέω Έλληνα εννοώ τον οποιοδήποτε νόμιμο πολίτη που ζει στην Ελλάδα) γίνεται όλο και πιο φτωχός,όχι μόνο οικονομικά αλλά και πνευματικά. Το ξέρω πως η Ελλάδα από την αρχή της δημιουργίας της φλέρταρε με το χάος και την αυθαιρεσία κι όποτε ένας άνθρωπος προσπαθούσε να κάνει τη διαφορά κατέληγε νεκρός. Δυστυχώς όταν από τη στιγμή της γέννησής σου είσαι πνιγμένος στη διαφθορά λογικό είναι εσύ κι όλα σου τα προϊόντα να είναι ατελή και χάλια. Κατά αυτόν τον τρόπο ο φαύλος κύκλος της διαφθοράς αυτοσυντηρείται εις τον αιώνα τον άπαντα.
 Ευτυχώς ή δυστυχώς τα πράγματα έχουν αλλάξει, όχι πως γίναμε πιο σοφοί ή κάτι τέτοιο, απλά η τεχνολογική αυγή του κόσμου μας πήρε παραμάζωμα μ' αποτέλεσμα να δούμε και τι "παίζει" έξω από την Ελλάδα, επιλέγοντας εμείς από που θα το δούμε. Παρόλα αυτά στο κράτος της βλακείας μπορείς να αντλήσεις ακόμα κι από τα θετικά, αρνητικά πράγματα. Η διαδικτυακή λαίλαπα όμως δεν κάνει διακρίσεις. Η υπερβολική ελευθερία, η οποία κατά 90% δεν θα συνοδεύεται καν από μια σωστή ενημέρωση για το πως να τη χειριστείς, αποδεικνύεται πόλος μαγνητικής έλξης της ελληνικής χαζομάρας. Μαμάδες στο facebook αραδιάζουν ασταμάτητα ό,τι παπάρα τους κατέβει βάζοντάς σε στο σκεπτικό "αλήθεια αυτές έχουν παιδιά;". Στη συνέχεια βλέπεις τους φανατικούς φασίστες και οραματιστές μιας νέας χούντας να παρελαύνουν ανενόχλητοι μέσα στο facebook. Άτομα τα οποία δεν βγαίνουν από το σπίτι τους γιατί τρέμουν από τον φόβο αλλά διαδικτυακά δεν διστάζουν να απειλήσουν ακόμα και να σε σκοτώσουν.
 Όλος αυτός ο φόβος, το μίσος και η μιζέρια του νεοέλληνα, στην πιο light μορφή του μπορεί να εκφραστεί με το διαδικτυακό bulling , το κράξιμο στην μπαροκαφετέρια της περιοχής και τη διάδοση μύθων και διαφόρων ιστοριών. Στη χειρότερη μπορεί να εκφραστεί με την επιβολή αυτών των ιστοριών στους υπόλοιπους ανθρώπους. Βέβαια το κακό μ' αυτές τις ιστοριούλες δεν είναι η επιφανειακή βλακεία που τις συνοδεύει αλλά οι επιπτώσεις που θ' ακολουθήσουν εκείνον που θα τις πιστέψει. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που διαδίδουν στους γονείς να μην εμβολιάζουν τα παιδιά τους! Το χειρότερο είναι που οι ημιμαθείς γονείς κάθονται και τα πιστεύουν όλα αυτά! Είμαστε σε τέτοια κατάσταση που ο Ελληνάρας θα προτιμήσει να αγοράσει νέο αμάξι (γιατί τα 2 αμάξια ποτέ δεν είναι αρκετά) παρά να εμβολιάσει το νεογέννητο παιδί του, επειδή θεωρεί ότι τα εμβόλια έχουν κατασκευαστεί από σαυροτέρατα με σκοπό να προκαλούν αυτισμό στα τρομερά παιδιά των Ελλήνων, έτσι ώστε να μην αναγεννηθεί το έθνος και να μην ξαναπάρουμε ποτέ πίσω την Κωνσταντινούπολη. Ναι, όλα αυτά ακούγονται υπερβολικά αλλά λίγο πολύ ο πλέον luben νεοέλληνας τα πιστεύει και ταυτόχρονα τα πράττει.

 Φοβάμαι ότι κάποια στιγμή θα φτάσουμε σ΄ ένα σημείο όπου όσοι  θα αρνούμαστε να πιστέψουμε αυτές τις βλακείες θα κινδυνεύουμε ακόμα και να χάσουμε τη ζωή μας. Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα κατώτερα κοινωνικά στρώματα έχουν στραφεί σχεδόν αποκλειστικά προς την Χρυσή Αυγή. Μια Χρυσή Αυγή που παρέχει πλέον τα πάντα στην διψασμένη και κατακρεουργημένη ελληνική ψυχή. Μια Χρυσή Αυγή που υπόσχεται εκδίκηση με αίμα, επανάκτηση εδαφών και θρησκευτική αναγέννηση. Μια Χρυσή Αυγή που προήλθε από την ψήφο του Έλληνα με τον φραπέ και το μάγκικο κομπολόγι.
 Δυστυχώς ξανά, φοβάμαι ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν.... Έχουμε χάσει πλέον όλα τα ανθρώπινα ιδανικά μας. Τελειώνουμε το σχολείο και ξαφνικά πρέπει να συμπεριφερθούμε σαν 30ες. Δεν αγαπάμε κανέναν εκτός από τον υπερτιμημένο εαυτό μας. Οι φιλίες είναι πλέον εικονικές για να αποδεικνύουμε στους άλλους πόσο γαμάτοι είμαστε. Κάθε μέρα μέσα από αστεία και προσβολές προσπαθούμε να δείχνουμε το μίσος μας απέναντι στις γυναίκες,στους ομοφυλόφιλους τους έγχρωμους και σ' όσους πιστεύουν κάτι διαφορετικό. Αλλά συνεχίζουμε ακράδαντα να πιστεύουμε πως είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και κατά τη γνώμη μου ίσως και να είμαστε απόγονοι τους, αλλά φροντίσαμε να πάρουμε τα χειρότερα χαρακτηριστικά τους και να τα μετατρέψουμε σε ένα τέλειο τερατούργημα. Λυπάμαι πραγματικά που σαν άνθρωποι δεν μπορούμε να ευτυχήσουμε και λόγω αυτής της αδυναμίας αποτρέπουμε και τους συνανθρώπους μας να ευτυχήσουν.
 Σκέφτομαι πολλές φορές γιατί εδώ σε μια τόσο μικρή χώρα να μην μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν αρμονικά,χαρούμενοι και γεμάτοι ελπίδες; Μας έχουν ποτίσει με μίσος και απέχθεια από την πρώτη στιγμή που είδαμε το φως του ήλιου. Ο σκοπός είναι γνωστός αφού ξέρουμε πως μόνο με την διατήρηση της μιζέριας και της βλακείας μπορεί να συντηρηθεί αυτό το σιχαμερό σύστημα.
 Πολλοί σίγουρα θα σκεφτούν "κι εσύ τι; νομίζεις πως είσαι διαφορετικός ;" προφανώς και δεν είμαι διαφορετικός, είμαι απλά ένα ακόμα άτομο που γράφει θέματα που τα έχουν αγγίξει πολλοί περισσότεροι από αυτόν, και παράλληλα πολύ καλύτερα. Απλά εύχομαι κάποια στιγμή ο Έλληνας και στη συνέχεια όλοι οι άνθρωποι να συνειδητοποιήσουν πως η πραγματική ελευθερία και η πραγματική ευχαρίστηση αποκτιέται με την γνώση, τον αλτρουισμό , την αλληλεγγύη και την αγάπη.

Υ.Γ Μήτρογλου έχεις τελειώσει σαν παίκτης.

Διαβάστε περισσότερα »