Αναμφισβήτητα αναπαράγεται πολύ τελευταία, από όλα τα μέσα, το θέμα του 20χρονου Νίκου Ρωμανού, και η απεργία πείνας που κάνει, με αίτημα να του επιτραπεί να σπουδάσει ενώ είναι κρατούμενος των φυλακών Κορυδαλλού. Επέλεξα να μην πάρω θέση, μα γίνεται πολλή συζήτηση για τον Ν.Ρωμανό, και τελικώς ήταν αναπόφευκτο. Θα χρησιμοποιήσω όμως το κείμενο ενός φίλου (ξάδερφος είναι η αλήθεια, έχει δυνατό "βύσμα" όπως βλέπετε), το οποίο πέφτει πάνω και στις δικές μου σκέψεις για το θέμα. Και ίσως πρέπει αρκετές φορές στη ζωή μας να διαβάζουμε πίσω από τις λέξεις, να βλέπουμε το δάσος και όχι το δέντρο, όπως λέμε...
Παρακάτω το κείμενο του Αντώνη:
«Η αλήθεια είναι αναγνώστη μου ότι δεν ήθελα ν’ ασχοληθώ με το θέμα του Ν.Ρωμανού. Όχι γιατί δεν μ' ενδιέφερε αλλά γιατί περίμενα περισσότερες εξελίξεις. Η αλήθεια είναι ότι πλέον απογοητεύομαι και φοβάμαι. Αρχικά απογοητεύομαι για το που έχουμε φτάσει σαν άνθρωποι. Την ίδια ώρα που εμείς εδώ φωνασκούμε για τα δικαιώματα ενός παιδιού, ο Νορβηγός ακροδεξιός μακελάρης Μπρέηβηκ (σκότωσε μόνο γύρω στα 80 άτομα σε 2 επιθέσεις) χωρίς καν να έχει τελειώσει το Λύκειο σπουδάζει σε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Οικονομικές Επιστήμες, φυλακισμένος σε ανθρώπινες συνθήκες κράτησης…
Και στη συνέχεια φοβάμαι πού θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση… Ο Νίκος Ρωμανός διατυμπανίζει τις αναρχικές του πεποιθήσεις. Δεκτό. Δεν παύει, όμως, να είναι ένα 20άχρονο παιδί που κατηγορείται για ληστεία. Μάλλον, ξεχνάμε πως ο ρόλος των φυλακών είναι σωφρονιστικός … Σε ποια επανένταξη να πιστέψει κανείς με τα όσα βλέπει να συμβαίνουν σ’ αυτή την υπόθεση; Ο Νίκος Ρωμανός διακινδυνεύει τη ζωή του ζητώντας να σπουδάσει μέσα από τις φυλακές… Αυτή είναι η Ελλάδα του 2014… Αν αυτές οι άδειες είναι δικαίωμα του, να τις πάρει και μακάρι να διαπρέψει και στη σχολή του. Αν δεν τις πάρει, ας εξηγήσει κάποιος γιατί δεν του τις δίνουν. Τόσο απλά. Εκτός έχει πεισμώσει ο υπουργός που ο Νίκος αρνήθηκε τη βράβευση… Εκεί αλλάζει το θέμα!
Όπως και να’ χει έχουμε μεγιστοποιήσει ένα θέμα που πουθενά αλλού δεν θα το συζητούσαν τόσο πολύ, εκτός απ’ την Ελλάδα! Βέβαια είναι και κομματάκι οξύμωρο, αναγνώστη μου, σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα που όλοι κατηγορούν να υπάρχει ένας που κάνει απεργία πείνας για συμμετάσχει σ’ αυτό!!!
Σοβαρά τώρα, το’ χω ξαναγράψει, έχει χαθεί το μέτρο στη χώρα μας. Γονείς να λένε το παιδί μου ή θα σπουδάσει ή θα πεθάνει;;; Το χειρότερο για μένα είναι ότι στις πλάτες ενός παιδιού, όλοι ψάχνουν μια ευκαιρία να παίξουν το παιχνίδι τους. Ένας πολιτικός αναβρασμός με κέρδος τις εντυπώσεις…
Όλοι κοιτάνε να κερδίσουν κάτι την ώρα που κάποιος ρισκάρει τη ζωή του.. Την περίπτωση να χαθεί ένας άνθρωπος την εξετάζει κανένας; Συνωμοσιολογία, εκδικητική στάση των δικαστικών, «καλά του κάνουν» και άλλα τέτοια σφυρίζουν στον αέρα τις τελευταίες μέρες… Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούμε πως μιλάμε ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 20 ΧΡΟΝΩΝ;;;
Γιατί αντί να σπρώχνουμε ένα παιδί στην καταστροφή δεν προσπαθούμε να το «σωφρονίσουμε»; Και γιατί, με αφετηρία αυτή την περίπτωση, δεν ψάχνουμε να βρούμε λύση σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις παιδιών από τις φυλακές; Ή μήπως οι… «σπουδές» και τα «πανεπιστήμια» είναι μόνο γι’ αυτούς που είναι «έξω απ’ τα κάγκελα»;;; Σε μια χώρα με «δωρεάν παιδεία» (χα χα χα) την κάνουμε αγαθό για λίγους; Για τους «μέσα» και τους «έξω»;;;
Μάλλον, τις δυσκολίες που έχουν αυτοί, οι «απ’ έξω», τις ξέρουμε χρόνια τώρα, και κλείναμε αυτιά και μάτια. Ειδικά από τότε που γίναμε όλοι «συμφοιτητές» με ΤΡΟΙΚΑ, Δ.Ν.Τ. κλπ. Αλλά τι κάναμε για να ξεπεραστούν; Είτε στη φυλακή, είτε έξω από αυτή όλοι έχουν το δικαίωμα στην παιδεία και στην εκπαίδευση. Ίσως αν το’ χαμε αντιληφθεί νωρίτερα, σήμερα να είχαμε περισσότερους «σκεπτόμενους πολίτες». Ίσως η φυλακή να είχε σωφρονιστικό χαρακτήρα. Ίσως ο Νίκος να μην κινδύνευε τώρα. Ίσως να εκτιμούσαμε περισσότερο την ανθρώπινη ζωή, και κυρίως αυτή των παιδιών…»
Αντώνης Μπατζιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου