Fa(m)ebook (Part 1)

   Όλοι λίγο πολύ ξέρουμε τι μέλει γενέσθαι όταν θα χρησιμοποιήσουμε για πρώτη φορά το ίντερνετ, και ένα είναι το σίγουρο........ Δεν θα είμαστε πλέον οι ίδιοι άνθρωποι..... σωστά;  

  

Σωωστά!!!

    Τουλάχιστον ως ένα μικρό ποσοστό, το ίντερνετ θα αλλάξει αισθητά τον χαρακτήρα μας, είτε το θέλουμε είτε όχι. Και αυτό δεν οφείλετε σε εμάς αποκλειστικά. Το ίντερνετ είναι ένας κόσμος τεράστιος. Πλήθος πληροφοριών, πλήθος δυνατοτήτων και πάνω απ 'όλα, πλήθος ευκαιριών. Ευκαιρίες για δουλειά, για δημιουργία, για επιτυχία και κυρίως για γνωριμία. Γιατί η γνωριμία είναι αυτό που μετράει στις μέρες μας, και για να είμαι πιο συγκεκριμένος η αναγνωρισιμότητα. Η αναγνωρισιμότητα είναι αυτή που μπορεί να μετατρέψει έναν απλό "θνητό" σε κάτι.. μεγαλειώδες (και όχι δεν υπερβάλω)!
   Πώς γίνεται αυτό;
 Απλό! Απλά δώσε του μία αφορμή για να το κάνει, και το κυριότερο, ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων για να το αποδείξει..... και voilà, έτοιμο το μεγαλείο του, συμπυκνωμένο στη μορφή ενός απλού προφίλ, κατοχυρωμένου από το Facebook!

Τι είναι το Facebook ;


     Ας αναφέρουμε λίγα πράγματα συνοπτικά. Το Facebook είναι μια ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, όπου ο χρήστης έχει την δυνατότητα να επικοινωνεί με άλλους χρήστες, να ανεβάζει φωτογραφίες, μουσική, βίντεο κτλ. κτλ. Πρόσφατα μάλιστα ο αριθμός τον χρηστών ξεπέρασε τα τρία δισεκατομμύρια.
    Επιπλέον χρησιμοποιείται από αμέτρητες επιχειρήσεις και εμπορικούς ομίλους για διαφημιστικούς σκοπούς και προσφορά εργασίας. 
    Συλλέγοντας λοιπόν όλα αυτά, δεν μας κάνει εντύπωση ότι βρίσκεται στην λίστα του Alexa ως το δεύτερο site με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στον κόσμο (μία θέση πριν την Google).

    Πολλά έχουν ειπωθεί γι' αυτή τη ιστοσελίδα. Και πολλοί είναι αυτοί που κάνουν λόγο για μεγάλους κινδύνους που εγκυμονούν κατα την χρήση της (και μερικές φορές, όχι άδικα). Αποστασιοποίηση, μη-δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου,παραβίαση προσωπικών δεδομένων, έμμεση εξάρτηση (αν και πολλοί δεν το συνηδιτοποιούμε) και ο κατάλογος συνεχίζεται και συνεχίζεται.. Όλα αληθεύουν, η για να είμαι πιο ειλικρινής, όλα τα "αφήνουμε" να γίνουν αλήθεια.
    Τι εννοώ με αυτό;
    Πολύ απλά, όλοι χρησιμοποιούμε κοινωνικά δίκτυα, ο καθένας για τελείως δικούς του λόγους, γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαστε προσωπικά υπεύθυνοι για το πώς θα "κυκλοφορούμε" μέσα σε αυτόν τον χώρο. Στο ότι υπέπεσες σε κάποιο από τα παραπάνω, δεν μπορείς να κατηγορήσεις άμεσα το Facebook. Για παράδειγμα, το ότι αποστασιοποήθηκες από κάποιους ανθρώπους η ακόμα και από την πραγματική ζωή είναι κάτι το οποίο άφησες τον εαυτό σου να το κάνει. Και όπως πολλοί λένε ότι το Facebook έχει δημιουργηθεί με αυτόν τον τρόπο, έτσι ώστε να σε κρατάει όσο περισσότερο μπορεί στην "αγκαλιά" του, είναι κάτι που εσύ μπορείς να αποτάξεις. Το ίδιο ισχύει και για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, όπως και για την εξάρτηση. Αν θεωρείς σημαντικότερο, ή σε διασκεδάζει πιο πολύ το να κάθεσαι σε μία καρέκλα μπροστά από έναν Η/Υ και να παίζεις παιχνίδια, ή να παρακολουθείς το ποίος τα έφτιαξε με ποία και τούμπαλιν, από το να βγεις έξω για καφέ με την παρέα-κοπέλα-αγόρι σου, ή να πας βόλτα η ακόμα και για ψώνια , τότε φίλε-φίλη μου, το Facebook είναι ο τελευταίος φορέας, στον οποίο μπορείς να ρίξεις το φταίξιμο. Όπως και στη ζωή είμαστε υπεύθυνοι των πράξεών μας, έτσι και στο διαδίκτυο. Μην περιμένεις κάποιος να σε πάρει από το χεράκι και να σου πει « Έλα να σου δείξω πώς έχουν τα πράγματα στο Facebook και τι πρέπει να προσέξεις ». Ο καλύτερος άνθρωπος που μπορεί να το κάνει αυτό είσαι εσύ!
    
    Τα προσωπικά δεδομένα από την άλλη, είναι μια άλλη υπόθεση. Με τον όρο προσωπικά δεδομένα, δεν εννοούμε μόνο τις πληροφορίες που καταθέτουμε κατά την διαδικασία τις εγγραφής, έτσι ώστε όταν κάποιος εισέλθει στο προφίλ μας να δει ποιοι είμαστε, πού δουλεύουμε ή το πότε γεννηθήκαμε (που κατά την άποψή μου αυτό ίσως και να είναι λογικό να γίνεται, αλλιώς ποιο το νόημα της κοινωνικής δικτύωσης με ψεύτικα στοιχεία), αλλά και το πόσες "άχρηστες" πληροφορίες βγάζουμε εμείς στην φόρα. Και όταν λέω άχρηστες δεν εννοώ το με ποιόν είμαστε έξω (check in), ή το που σκοπεύω να πάω, αλλά οι -στις περισσότερες φορές- ασήμαντες κοινοποιήσεις (posts) που αραδιάζουν τα ένα σωρό προσωπικά τους προβλήματα. 
    Σοβαρά τώρα, μέρα με την μέρα αρχίζω να πιστεύω πώς το Facebook έχει μετατραπεί σε κάποια εκπομπή τύπου "Αννίτα SOS" όπου ο καθένας θα μας αναφέρει λίγα από τα "σοβαρά" προσωπικά του προβλήματα, ελπίζοντας να κερδίσει κάποιο ποσοστό τις προσοχής μας, ή για να ακριβολογώ ένα Like μας. Γιατί αυτό το Like φίλε/η μου θα κάνει αυτό το άτομο να νιώσει μοναδικό ακόμα και γι' αυτά τα πέντε δεύτερα που θα δει την ειδοποίηση, στη κάτω αριστερά γωνία της οθόνης του, άσχετο αν αυτό το post δεν έχει κανένα απολύτως σημαντικό νόημα να δημοσιευτεί. Δεν λέω, ο καθένας έχει δικαίωμα να ποστάρει ότι θέλει και όποτε το θέλει γιατί πολύ απλά, αυτήν την ελευθεριά του προσφέρει το Facebook. Αλλά μήπως η υπερβολική ελευθερία είναι αυτή που έχει φτάσει τα πράγματα στο συγκεκριμένο σημείο; Η συνεχόμενη προσπάθεια για να ξεπεράσουμε τα 10 Like, μας έχει δημιουργήσει αυτή την αίσθηση της απεγνωσμένης διασημότητας και με τον ένα η με τον άλλο τρόπο το Facebook αρχίζει να γίνεται (η ήδη είναι) ένα φεστιβάλ ναρκισσισμού;   



    Αυτή η προσπάθεια είναι, που μερικές φορές αλλάζει τους ανθρώπους. Το να ανεβάσεις μια φωτογραφία που θα τα έχεις πετάξει όλα έξω ,είτε είσαι άντρας είτε είσαι γυναίκα, ενώ όλοι ξέρουμε πως δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα για να γίνει αυτό (πόσο μάλλον όταν είσαι ανήλικος), φτάνουμε αυτόματα στο γεγονός ότι όλο αυτό συνέβη πολύ απλά για να κερδηθούν κάποια λάγνα βλέμματα και σίγουρα τα Likes. Δεν διαφωνώ ότι είναι ωραίο το να έχεις μια ικανοποιητική ποσότητα από τα χεράκια με τον υψωμένο αντίχειρα (έχω ήδη γράψει την λέξη Like πολλές φορές, οπότε δεν θα γίνω φορτικός και επαναλαμβανόμενος), αλλά όχι να είναι από τους βασικούς λόγους που θα ανοίξεις....την προαναφερθείσα ιστοσελίδα!. 
    Η αλήθεια είναι ότι το παρατήρησα σε πολλούς χρήστες και δυστυχώς κάτω των 17, ότι το να κερδηθούν τα βλέμματα είναι ένας (σχεδόν) καθημερινός και κοπιαστικός αγώνας για αυτούς. Αλλά αν ζεις σε έναν κόσμο -και συγκεκριμένα του 2014- όπου όλα "τριγυρίζουν" γύρω από το θεαθήναι, και δεν έχεις φτάσει στην ηλικία για να καταλάβεις τι είσαι και τι όχι, δυστυχώς φοβάμαι πως θα σε παρασύρει κι εσένα κάποτε το "κύμα".  


    Part 2 προσεχώς 

    

        
        
    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου